رنگ کردن وسایل چوبی یکی از موارد مهمی است که ممکن است افراد در طول زندگی به آن برخورد کنند و بخواهند برخی از وسایل چوبی خود را رنگ کنند. رنگ کردن سبب می‌شود وسایل تغییر اساسی پیدا کند و ظاهرشان جدید و نو شود.

کدر شدن، ورقه شدن رنگ از روی چوب و مشکلات دیگر می‌تواند از دلایل رنگ کردن دوباره وسیله چوبی محسوب شود.

رنگ‌های چوب از سه ماده اصلی رنگدانه، حلال و ماده اتصال‌دهنده تشکیل شده‌اند. حلال‌های چوب شامل پلی‌یورتان، لاک الکل، وارنیش و شلاک می‌باشد.

انواع رنگ چوب

·       رنگ پلی‌اورتان:

این رنگ با پوشش قوی و مقاوم در برابر آب، در صنعت کشتی‌سازی برای پوشش جداره داخلی و بیرونی کشتی کاربرد دارد. انواع و طیف‌های مختلفی دارد و برای چوب نیز مناسب است.

در صنعت ساختمان‌سازی و وسایل چوبی مورداستفاده قرار می‌گیرد و فقط مخصوص وسایل چوبی نیست.

عیب رنگ پلی اورتاناین است که، پس از مدتی ترک می‌خورد و از بین می‌رود. البته در ابتدای اجرا، نمای زیبا و جذابی دارد ولی بعد از مدتی دچار چنین مشکلاتی خواهد شد. در صندلی‌های چوبی پارک‌ها و مبلمان شهری به‌عنوان پوشش استفاده می‌شود و روش مناسبی به دلیل ترک خوردن نیست.

این پوشش‌ها مثل نیم پلی‌استر رنگ عسلی ندارند، به همین خاطر با زدن رنگ سفید صدفی، تغییر رنگی نخواهید داشت. کاربرد مطلوب این رنگ، مخصوص پوشش سطح میز ناهارخوری و سازه‌هایی هست که با آب و رطوبت در تماس هستند.

 

استفاده از نیم پلی‌استر، سبب می‌شود رنگ سفید کمی به رنگ زردی برود و رنگ اولیه خود را از دست بدهد.

·        رنگ فوری

نوعی رنگ که به‌عنوان لایه شفاف و حفاظتی بر روی چوب استفاده می‌شود. انواع رنگ‌های رایج رنگ فوری می‌توان به سیلر، کیلر، نیم پلی‌استر، تمام پلی‌استر و رنگ‌های فوری خودرویی اشاره کرد.

برای رقیق کردن رنگ فوری باید از تینر (مایعی بی‌رنگ و دارای بوی تند) استفاده کنید. چرا که خود رنگ از غلظت بالایی برخوردار می‌شود و تینر با رقیق کردن آن قابلیت خورندگی و پاک‌کنندگی را افزایش می‌دهد. رنگ فوری سریع خشک می‌شوند و اجرای این رنگ باید به‌درستی صورت بگیرد.

مثلاً برای استفاده از رنگ پلی‌استر که یکی انواع رنگ‌های فوری می‌باشد، هاردنر و تینر، به مقدار مناسبی با یکدیگر ترکیب شوند. نکته مهم در اجرای رنگ خشک‌شدن سریع آن است؛ رنگ‌های فوری طی فعل و انفعالات شیمیایی خشک می‌شوند.

انتخاب چوب با انتخاب رنگ، باید هماهنگی نسبی داشته باشد و چوب انواع مختلفی دارد. برای رنگ کردن چوب می‌توانید از قلمو و یا پیستوله استفاده کنید، در حالت کلی پیستوله کاربرد بیشتری نسبت به قلم مو دارد.

·        رنگ چوب گیاهی:

رنگ چوب گیاهی همان‌طور که از نام پیدا است، از ترکیب نوعی رنگ و روغن‌های گیاهی تشکیل شده است و مواد شیمیایی در آن به کار برده نشده است.

مزیت مهم این رنگ، خشک‌شدن سریع و راحت رنگ زدن می‌باشد و موردتوجه و استقبال بسیاری از افراد قرار گرفته است.

اجرای روغن گیاهی بسیار راحت است و برای سلامتی انسان ضرری ندارد. این نوع رنگ جهت فضای داخلی و بیرونی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد و محدودیتی ندارد. رنگ‌های گیاهی برای ظروف چوبی، نما و سازه‌های چوبی، کف‌پوش چوبی چه در فضای داخلی و یا خارجی در معرض نور خورشید و آب کاربرد دارد.

به تجربه و دانش خاصی برای رنگ کردن نیازی نیست. با اسفنج روغن را روی چوب پخش کنید و بعد از ۳ دقیقه، با یک دستمال پارچه‌ای سطح کار را تمیز کنید. این روش ساده‌ترین روش رنگ کردن چوب است.

روغن گیاهی نیازی به تجدید لایه‌های رنگی ندارد و با قابلیت پوشش‌دهی بالا، همان لایه اول بسیار قوی عمل می‌کند. تغییر رنگ نیز در چوب ایجاد نمی‌کند.

·        لاک الکل

با ترکیب کردن لاک و الکل، این رنگ به دست می‌آید. لاک از کوکوس، ترشحات حشره‌ای در طیف‌های قهوه‌ای ایجاد می‌شود. پیش از ورود رنگ‎های صنعتی به بازار، از لاک الکل بیشتر استفاده می‌شد.

با یک دستمال و بدون نیاز به‌وسیله خاصی، می‌توان لاک الکل را اجرا کرد. مناسب جلا دادن به مبلمان و سایر مصنوعات است و دارای ضخامت مناسب و لایه نازکی می‌باشد. این نوع رنگ تنها برای جلادادن مناسب است و هیچ لایه‌ای روی چوب ایجاد نمی‌کند.

 

·        رنگ چوب دکوراتیو:

ابتدا چوب را سنباده بزنید و به‌راحتی رنگ دکوراتیو را روی چوب اجرا کنید. این رنگ را می‌توانید از نوشت‌افزارها دربسته‌های کوچک و بزرگ فراهم نمایید.

این نوع رنگ برای ترمیم و بازسازی دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد و طرفداران بسیار زیادی در بین خانواده‌های ایرانی به دلیل مزایای همچون چسبندگی بالا، ضخامت بسیار کم، قابلیت ترمیم، قابل شستشو، ضربه‌پذیر بودن و مقاومت بیشتر در برابر نور خورشید پیدا کرده است.

اجرای این رنگ برای سازه‌های چوبی کودکان بسیار مناسب است و نیازی به دانش خاصی ندارد.

 

کیلر چوب چیست؟

نوعی پوشش‌دهنده شفاف و بی‌رنگ است. به سطح کار جلا و براقیت خاصی می‌بخشد. این پوشش‌دهنده با تینر رقیق و حلال می‌شود. کیلر از استحکام بالایی در برابر سایش و خوردگی برخوردار است. کیلر به‌عنوان پوشش‌دهنده نهایی بعد از سیلر استفاده و اجرا می‌شود.

سیلر و کیلر را نیز می‌توان بر روی سطوح فلزی و گچی نیز اجرا کرد. توجه داشته باشید که هرگز نباید سیلر و کیلر را با هم ترکیب کرد، زیرا عناصر کیلر اثر منفی روی سیلر می‌گذارد و کارای آن را از بین می‌برد.

از کیلر مخصوص چوب استفاده کنید. کیلر غیر چوب براق‌کننده است و برای ایجاد پوشش براق روی سطوح استفاده می‌شود. اما کیلر چوب خاصیت محافظ و ضد سایش ندارد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.